Slivski ponor kod Nikšića posjećivali su brojni speleolozi, naročito ljeti, kada presuše neke od rijeka, ali pisanih podataka o njihovim istraživanjima nema. Prije dve godine speleolozi iz Slovenije, sa Bleda i iz Kranja, počeli su istraživanja, ali je zbog vremenskih uslova ono prekinuto. Nerijetko se, naime, događalo da baš kada speleolozi krenu u istraživanje ponora počnu da padaju kiše i onda vode sa područja nikšićkog polja spriječe dalje istraživanje ovog do sada neistraženog dijela nikšićke opštine gdje se, na 66,5 kvadratnih kilometara, nalazi više od 300 vrela i 886 ponora.
Malo gde se gde može videti da neko kraško polje, kao što je nikšićko, ima tri vještačke akumulacije – Vrtac, Krupac i Slano jezero. Početkom pedesetih izgrađena je vještačka akumulacija Vrtac na površini od 13,4 kvadratnih kilometara. Milioni kubika betona utrošeni su da bi se zatvorili ponori, ali uzalud. Ogromne količine vode tokom velikih padavina slobodno otiču ponorima ka Bjelopavlićkoj ravnici i Podgorici. Druga akumulacija – Krupac – izgrađena je na površini od 5,7, a Slano se prostire na 8,9 kvadratnih kilometara. Ova dva jezera, za razliku od jezera Vrtac, nemaju ponore i obezbeđuju HE „Perućica“ velike količine vode.
Nikšićki speleolozi Goran Barović, Veselin Mijušković i Golub Ćulafić, koji su prije nekoliko godina napravili pravi podvig u istraživanju ponora Slivlje, kažu da je slivski ponor veoma težak i opasan za kretanje, naizmenično se izmenjuju stenovite vertikale i jezera koja su formirana na kraju njih. Zanimljivo je, kažu oni, da voda iz jezera ne otiče u smjeru koji su očekivali, nego se pravac kretanja vode menja i ona odlazi ka severoistoku. Sve to pokazuje koliko je u kraškom polju nezahvalno procenjivati pravac voda. Tačno je da one idu ka HE „Perućica“, ali nekim svojim putem, za speleologe još nepoznatim. Visinska razlika između ulaza ponor Slivlje i Glave Zete, gdje se nalazi ova HE, iznosi 535 metara i nesumnjivo je da će proći još mnogo vremena dok ovaj ponor ne bude istražen.
